نخستین مطالعه ساختار سنی، الگوی رشد و سن اولیه تولیدمثل در جمعیت‌های گونه قورباغه مردابی (Pelophylax ridibundus) در زیستگاه‌های شمالی و جنوبی استان خوزستان

چکیده اسکلتوکرونولوژی یک روش مطمئن تعیین سن است اما در دوزیستان بی‌دم مطالعات اندکی در این زمینه صورت گرفته است. در پژوهش حاضر برای نخستین بار در سطح کشور ایران توأم با بررسی ساختار سنی جمعیت، الگوی رشد و سن اولیه تولیدمثل در میان جمعیت‌های گونه قورباغه مردابی در نواحی شمالی و جنوبی استان خوزستان پرداخته شد. به این منظور، 20 نمونه قورباغه مردابی نر و ماده به صورت زنده صید و به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از بررسی‌های بیومتریک، نمونه‌ها تشریج و پس از جداسازی استخوان‌های اندام‌های حرکتی مراحل تهیه مقاطی بافتی بر روی نمونه‌های استخوانی انجام شد. تعداد خطوط توقف رشد در برش‌های عرضی استخوان و سن نمونه‌ها تعیین گردید. به منظور تعیین رابطه بین سن با وزن بدن، طول بدن و سن با وزن عدسی چشم، اطلاعات حاصل تجزیه و تحلیل آماری شد. حداکثر تعداد حلقه‌های شمارش شده در جمعیت این گونه 12 عدد بود. نرهای نواحی شمالی و جنوبی در سن 2 سالگی، ماده‌های نواحی شمالی  در سن 2 سالگی و ماده‌های نواحی جنوبی در سن 3 سالگی بالغ تعیین شدند. با افزایش سن ماده‌ها، میزان هم‌آوری کاهش یافت که این امر با توجه به کاهش قدرت زیستی ناشی از افزایش سن بیولوژیکی قابل توجیه بود. مطابق نتایج، مشاهده شد بین سن افراد با وزن بدن و وزن عدسی چشم رابطه معنی دار وجود داشت، اما بین سن افراد با طول بدن به جز تعداد محدودی از افراد نر نواحی شمالی ارتباط معنی دار وجود نداشت.